Molly, the daughter of Elizabeth Kendall makes her revelations in a new reissue of her mom's 1981 book about dating the killer, The Phantom Prince, about growing up with Ted Bundy in Seattle. Esta es la casa en la que vivía la novia de Ted Bundy, Elizabeth Kloepfer (también conocida como Liz Kendall), cuando comenzó su ola de asesinatos. Liz vivía en 5208 18th Avenue NE con su pequeña hija Molly. Su apartamento estaba en el primer piso, en el lado derecho del edificio. Ele também teria tido uma namorada por um longo tempo, chamada Elizabeth Kloepfer. Tina, a filha de Elizabeth, teria sido tratada como filha por Ted. Antecedentes Bundy em 1977, logo após uma de suas fugas. A new documentary series from Amazon highlights the relationship between Ted Bundy and his ex-girlfriend Elizabeth Kendall, according to a new press release. Titled Ted Bundy: Falling For A Killer Elizabeth Kendall and Ted Bundy dated steadily from 1969 to 1975. At that time, Molly Kendall was 3 to 10 years old. Molly Kendall viewed Bundy as the dad she never had, according to the New York Ted Bundy was a serial killer, rapist, and necrophiliac who is known to have murdered at least 20 women during the 1970s and admitted to killing 36, although some experts believe his actual victim tv. Liz Kloepfer met the love of her life in a bar. He turned out to be Ted Bundy. One night in 1969, Liz Kloepfer sat in a Seattle bar with a close friend. Over a few drinks, they chatted about their week. Liz had recently moved to the area with her young daughter, after leaving her husband. Then Liz’s friend, Marylynne Chino, noticed a man Bundy kembali ke Washington pada musim gugur 1969, ketika dia bertemu Elizabeth Kloepfer (diidentifikasi dalam literatur Bundy sebagai Meg Anders, Beth Archer, atau Liz Kendall), seorang ibu tunggal dari Ogden, Utah, yang bekerja sebagai sekretaris di Fakultas Kedokteran UW. We may receive a commission on purchases made from links. In October 1969, Elizabeth Kloepfer walked into a bar in Seattle and met the notorious serial killer Ted Bundy.Of course, at that time, he This is the former bar where serial killer Ted Bundy met his girlfriend, Elizabeth Kloepfer. It is situated at 722 NE 45th Street in Seattle, Washington. At the time, it was called the Sandpiper Tavern. Later, it became the Rainbow Tavern and the Fusion Ultra Lounge. In March 2015, the Fusion Ultra Lounge permanently closed after a shooting at KDd3U. Niewinna twarz Teda Bundy'ego (Zac Efron) skrywała tajemnice brutalnych mordów, w które Liz Kloepfer (Lilly Collins) długo nie chciała uwierzyć. To była miłość od pierwszego wejrzenia. Ted szybko zdobył serce Liz, która samotnie wychowywała córkę. Przez parę lat tworzyli sielankową rodzinę. Ideał runął, gdy Ted został aresztowany pod zarzutem makabrycznych zbrodni. Przystojny, czarujący, charyzmatyczny, czy podły, okrutny, zły? Losy Bundy'ego śledzi cała Ameryka - to pierwszy proces w historii transmitowany przez telewizję. Zakochane kobiety przyjeżdżają na salę sądową. Bundy zyskuje medialną sławę oraz rzeszę wierzących w jego niewinność fanek. Liz musi zdecydować, czy pozostać u jego boku, czy chronić siebie i córkę? Ted Bundy był jednym z najbardziej brutalnych seryjnych morderców na świecie. Mężczyzna przez ponad 4 lata swojej zbrodniczej działalności zabił ponad 20 kobiet (udowodniono mu 21 morderstw, ale sam przyznał się do 30). Za popełnione przestępstwa został skazany na śmierć na krześle elektrycznym. Wyrok wykonano 24 stycznia 1989 roku w Raiford na Florydzie. Oprócz Zaca Efrona i Lily Collins w filmie zobaczymy czołówkę amerykańskich gwiazd: Jim Parsons, wcielił się w Larry'ego Simpsona, prokuratora, który skazał Bundy'ego. Frontman zespołu Metallica – James Hetfield - zagrał funkcjonariusza Boba Haywarda, który aresztował Bundy'ego w stanie Utah w trakcie rutynowego patrolu. Dylan Baker zagrał oskarżyciela, Davida Yokuma, a Terry Kinney detektywa Mike'a Fishera, który próbował udowodnić winę mordercy. W rolę sędziego Edwarda D. Cowarta, który skazał Bundy’ego na karę śmierci wcielił się John Malkovich. W obsadzie znaleźli się również Kaya Scodelario, Angela Sarafyan i Haley Joel Osment. Film od 10 maja w polskich kinach! Źródło: Best Film, Lo más perturbador del caso de Ted Bundy es que, cuando no estaba asesinando mujeres, llevaba una vida normal, era carismático, elocuente, inteligente y amable, tenía novia y ayudaba a criar a su hija como si fuera de los dos. Elizabeth Kloepfer jamás se imaginó que el hombre que jugaba con su hija todos los días fuera responsable del violento asesinato de decenas de mujeres en varios estados del embargo, fue Elizabeth la que le dio el nombre de Ted Bundy a la policía y, finalmente, una de las responsables de que descubrieran su identidad y pudieran poner fin a la ola de crímenes que habían estado Ted Bundy fue detenido, el mundo se enteró de las atrocidades que había cometido, pero muchos no podían creer que ese hombre normal, atractivo y con una familia pudiera ser el responsable de tanta violencia.¿Cómo era posible que su familia no lo supiera? ¿Cómo era posible que una madre dejara a su hija convivir con un asesino serial? ¿Nada las hizo sospechar? Como en todos los casos de crímenes, la familia de Bundy fue cuestionada y el interés por Elizabeth y su hija hizo que les fuera casi imposible salir de su casa sin ser acosadas por periodistas buscando respuestas a esas Kloepfer escribió un libro sobre su vida con Ted Bundy, The Phantom Prince: My Life with Ted Bundy, sobre el que se inspiró la película Extremely Wicked, Shockingly Evil and Vile, con Zac Efron como protagonista, pero, fuera de eso, ella y su hija decidieron alejarse del tema y comenzar una nueva las dos mujeres rompen su silencio y cuentan como fue vivir junto a un asesino en un nuevo documental. Titulado Ted Bundy: Faling For a Killer, la serie documental incluye una serie de entrevistas a Elizabeth y a su hija Molly, en las que hablan sobre las características que Bundy tenía y que lo volvían casi irresistible para las mujeres y sobe la profunda misoginia que lo llevó a asesinar a más de 30 mujeres en los años 70 (aunque algunos creen que el número se acerca más a 100 víctimas).Bundy y Kendall se conocieron en un bar de Seattle, en ese momento, ella no sabía lo que Ted hacía por las noches, pero, cuando comenzó a sospechar, no dudó en llamar a la policía y darles el nombre de Ted Bundy y los datos de su coche para que pudieran descartarlo o identificarlo como el autor de los crímenes.“Le entregué mi vida a Ted y dije: 'Aquí. Cuídame'. Lo hizo de muchas maneras, pero me volví cada vez más dependiente de él. Cuando sentí su amor, estaba en la cima del mundo; cuando no sentía nada de Ted, sentía que no era nada”, escribió Kendall en sus memorias de 1981 El príncipe fantasma: mi vida con Ted la hija de Elizabeth conoció a Ted Bundy cuando era apenas una bebé, así que, por un tiempo, ella creció viendo a Ted como una figura paternal. En el documental, ella cuenta cómo fue crecer junto a un asesino, además, también se presentan los testimonios de víctimas que hablan por primera vez de su experiencia con el objetivo de, según el comunicado oficial, "cambiar la narrativa de Bundy y provocar una discusión sobre políticas de género que resuena inquietantemente hoy".El documental, que explora un lado de la historia que hasta ahora era desconocido, estará disponible en Amazon en 2020. Mientras tanto, puedes ver más de la historia de Ted Bundy en el documental de Netflix The Ted Bundy Tapes, que presenta entrevistas y videos inéditos del juicio de Bundy. Ted Bundy to jeden z najkrwawszych seryjnych morderców w historii USA. Przyznał się do zamordowania 30 kobiet, choć śledczy podejrzewają, że było ich nawet kilka razy więcej. Jego życie to wiele fałszywych tropów, trudnych do weryfikacji przez jego biografów. Jedno jest pewne - wraz z wiekiem jego żądza zabijania rosła w siłę, a w pewnym momencie zupełnie wymknęła się spod kontroli. 30 grudnia miną 42 lata, od kiedy seryjny morderca Ted Bundy uciekł z więzienia w Kolorado, dokonując kolejnych morderstw i gwałtów na młodych kobietach Gdy w mediach ukazał się portret pamięciowy sprawcy porwań, koledzy Teda żartowali, że jest do niego podobny Był typowym psychopatą - nie rzucał się w oczy, choć był przystojny, i w ułamku sekundy zmieniał się z potrzebującego pomocy studenta w nieobliczalną bestię Na swoje ofiary wybierał kobiety podobne do tej, która była jego pierwszą miłością i która porzuciła go w czasie studiów Więcej podobnych artykułów znajdziesz na stronie głównej Theodore Robert Bundy urodził się w domu samotnej matki 24 listopada 1946 r. w Burlington w stanie Vermont. Jego matką była Louise Cowell. Mimo że w akcie urodzenia jako ojciec figurował Llyod Marshall, to matka twierdziła, że biologicznym ojcem był marynarz i weteran wojenny Jack Worthington. Trzylatek z nożem kuchennym w dłoni Pierwsze trzy lata życia Ted Bundy spędził w domu swoich dziadków - Samuela i Eleanory Cowell, którzy wychowywali go w atmosferze pełnej miłości, chcąc zrekompensować mu niepewne pochodzenie. Ich oddanie zrodziło w rodzinie, a także w samym Tedzie przekonanie, że dziadkowie są jego rodzicami, a Louise starszą siostrą. Kiedy w 1969 r. Ted odkrył prawdę, zapoznając się ze swoim aktem urodzenia, wpadł w szał. Do końca życia odczuwał wobec matki nienawiść, w przeciwieństwie do uczucia głębokiego szacunku wobec swoich dziadków. Szczególnym uczuciem darzył swojego dziadka, którego zarazem opisywał jako brutalnego tyrana i rasistę, używającego przemocy wobec kobiet. Sam Ted wykazywał niepokojące zachowania. Gdy jego ciotka Julie obudziła się pewnego dnia z popołudniowej drzemki, zobaczyła trzyletniego wówczas chłopca stojącego nad nią z nożem kuchennym w ręku. W 1950 r. Louise wraz z synem przeniosła się do Filadelfii. Tam poznała zatrudnionego w jednym ze szpitali kucharza Johna Culpeppera Bundy'ego, z którym w tym samym roku wzięła ślub i który zaadoptował Teda. Małżeństwo doczekało się czworga dzieci i mimo wysiłków ojczyma zmierzających do nawiązania uczuciowych relacji z pasierbem, Ted pozostał nieczuły i obojętny. Matkę natomiast traktował wciąż jak siostrę. Ted przyznał swojej ówczesnej dziewczynie, że ojczym jest mało inteligentny i zarabia za mało pieniędzy. Ted Bundy - Archive PL/Bewphoto Zawód miłosny Teda Życie Teda Bundy'ego z tamtego okresu jest trudne do odtworzenia, gdyż wielokrotnie zmieniał swoją wersję wydarzeń. Według jednej z nich spędzał czas na włóczeniu się i przeszukiwaniu śmieci, by wśród nich odnaleźć zdjęcia nagich kobiet. Fascynowały go także w tamtym czasie zamieszczane w prasie relacje drastycznych zbrodni i fotografie zmasakrowanych ciał ofiar. Połączenie obu fascynacji kształtowały człowieka, którym wkrótce miał się stać Ted Bundy. Według relacji samego Teda miał on być alkoholikiem, podglądaczem i samotnikiem. Inaczej jednak ten okres opisywali jego przyjaciele ze szkoły. Według ich zeznań, Ted Bundy był osobą pomocną, lubianą i cenioną przez wszystkich. Dopuszczał się co prawda drobnych kradzieży, głównie sprzętu narciarskiego, którym interesował się w tym czasie, jednak przypisywano to jego młodemu wiekowi. Przewinienia zostały wymazane z jego kartoteki policyjnej po osiągnięciu przez Teda 18. roku życia. Po ukończeniu liceum w 1965 r. młody i przystojny Ted Bundy studiował przez rok na Uniwersytecie Puget Sound, po czym przeniósł się w 1966 r. na Uniwersytet Washington, gdzie rozpoczął studia z sinologii. Tu nawiązał relację miłosną z piękną i starszą koleżanką ze studiów Stephanie Brooks. Przerwał jednak naukę, żeby móc zostać wolontariuszem w lokalnej stacji radiowej w Seattle wspierającej kampanię prezydencką Nelsona Rockefellera. Wkrótce po tym, zawiedziona niedojrzałością i brakiem ambicji, a także słabym zaangażowaniem w związek, Stephanie rozstała się z Tedem. Ted, zdruzgotany odrzuceniem go przez ukochaną, postanowił całkowicie zmienić swoje życie - chciał ukończyć prawo i zostać politykiem. W Filadelfii zapisał się na Uniwersytet Temple, gdzie między innymi podczas wizyty w wydziale spraw cywilnych w Burlington, poznał prawdę o swoich rodzicach. Zerwane zaręczyny Do Waszyngtonu Ted Bundy powrócił jesienią 1969 r. Poznał tam Elizabeth Kloepfer, z którą utrzymywał relację nawet po jego zatrzymaniu przez policję. Studia kontynuował na Uniwersytecie Waszyngton, tym razem na wydziale psychologii, równocześnie pracując w wydziale samobójstw w centrum kryzysowym w Seattle. Po uzyskaniu w 1972 r. dyplomu ukończenia studiów zaangażował się w kampanię reelekcji gubernatora stanu Waszyngton, Daniela J. Evansa i po jego wyborczym zwycięstwie został asystentem Ross Davis, przewodniczącej partii republikańskiej stanu Waszyngton. Rozpoczął doskonały okres w życiu zawodowym i nawiązał znajomości, które zaowocowały podjęciem studiów prawniczych na Uniwersytecie Utah mimo niezadowalających wyników na egzaminie wstępnym. Lily Colins jako Elizabeth Kloepfer, która latami odmawiała wiary w prawdę o nim. Scena z filmu "Extremely Wicked"/Netflix - Landmark Media/Alamy Limited/Bewphoto Mimo sukcesów Ted Bundy wciąż nie mógł zapomnieć o krzywdzie wyrządzonej mu przez pierwszą miłość - Stephanie. Na tym właśnie etapie życia postanowił się na niej zemścić. W ramach swojej partyjnej działalności odwiedził ją w Kalifornii i poprosił o rękę. Zauroczona jego przemianą w człowieka wykształconego i ze świetlaną przyszłością zgodziła się zostać jego żoną. Ted przedstawił ją nawet Ross Davis. Żadna z nich nie wiedziała, że Ted wciąż utrzymuje bliskie relacje ze wspomnianą Elizabeth Kloepfer. W pewnym momencie zerwał zaręczyny, coraz rzadziej uczęszczał na zajęcia na uniwersytecie, wycofał się z życia towarzyskiego, stracił motywację do pracy. W tym samym czasie w w północno-zachodnich stanach zaczęły ginąć kobiety... Ted i znikające studentki Nie udało się dokładnie ustalić, kiedy Ted Bundy zaczął uprawiać swój morderczy proceder. Jego zeznania na ten temat są różne i wykluczające się nawzajem. Biegli podejrzewali, że pierwszego morderstwa dokonał już w wieku 14 lat na ośmioletniej Ann Marie Burr w Tacoma w 1961 r., jednak jego pierwszą udokumentowaną zbrodnią było zabójstwo 18-letniej Joni Lenz, studentki Uniwersytetu Waszyngton w 1974 r. Ted miał wtedy 27 lat. Kolejną ofiarą Teda była Lynda Ann Healy, studentka tej samej uczelni. Z późniejszych relacji wynika, że większość swoich ofiar Ted zwabiał udając studenta w potrzebie (w zeznaniach pojawiały się ręce na temblaku). Młode dziewczyny ginęły jedna po drugiej, mniej więcej raz w miesiącu. W tym czasie Ted zatrudniony był w Ministerstwie Spraw Nadzwyczajnych dystryktu Waszyngton w Olympii, które zajmowało się między innymi sprawami zaginionych kobiet. Tam też poznał Carol Ann Boone, dwukrotną rozwódkę i matkę dwójki dzieci, która odegrała kluczową rolę w ostatnim etapie jego życia. 14 lipca 1974 r. zaginęły dwie kobiety, które przebywały na plaży przy jeziorze Lake Sammamish State Park w Issaquah, 30 km od Seattle. Tym razem znaleźli się świadkowie - kobiety, które zeznały, że zaginione rozmawiały z przystojnym młodym człowiekiem z kanadyjskim lub angielskim akcentem. Poprosił je o wyciągnięcie łódki z bagażnika swojego samochodu. Cztery z nich odmówiły, jedna poszła mu pomóc. Kiedy zbliżyła się do samochodu zauważyła, że nie ma w nim żadnej łódki i natychmiast uciekła. Trzy inne kobiety widziały, jak mężczyzna oddalał się w towarzystwie 23-letniej Janice Anne Ott. Cztery godziny później zaginęła 18-letnia Denise Naslund. Policja nie wierzy, że to Ted Policja z Seattle rozpowszechniła portret pamięciowy domniemanego sprawcy. Teda rozpoznała Elizabeth Kloepfer, Ann Rule i jeden z jego wykładowców. Początkowo śledczy, którzy otrzymywali w tej sprawie ponad dwieście zgłoszeń dziennie, nie dawali wiary, że mordercą może być student prawa. We wrześniu dwaj myśliwi znaleźli kości, które - jak wykazały ekspertyzy - należały do zaginionej na plaży Janice Anne Ott i studentki Georgeann Hawkins. Sześć miesięcy później w Taylor Mountain odnaleziono czaszkę i kości Healy, Rancourts, Parks i Ball. Ciał wielu zaginionych kobiet nie odnaleziono już jednak nigdy, choć Ted Bundy przyznawał się do zabójstw. W kwietniu 1974 r. Ted przeprowadził się do Salt Lake City. Miesiąc po jego przybyciu rozpoczęła się tutaj seria zabójstw i zaginięć. Na przełomie września i października zamordował autostopowiczkę z Idaho 16-letnią Nancy Wilcox, którą zgwałcił przed śmiercią i 17-letnią Melissę Smith, córkę szefa policji z Midval. Jego ofiarą padła również 17-letnia Laura Ann Aime. Dwie ostatnie były maltretowane przed śmiercią i uduszone nylonowymi pończochami. O szczęściu może mówić Carol DaRonch, którą Ted zwabił do swojego samochodu udając policjanta, który prowadzi sprawę w związku z rzekomym włamaniem do jej auta. Dziewczyna zorientowała się, że droga, którą jadą, nie prowadzi do komisariatu i wyskoczyła z samochodu. Tego samego wieczoru Ted zamordował więc inną 17-latkę. Carol DaRonch: Ted morduje i planuje ślub W listopadzie 1974 r. Elizabeth Kloepfer powtórnie zgłosiła policji fakt rozpoznania Teda na portrecie pamięciowym. Została przesłuchana, jednak świadek z Sammamish nie rozpoznał na policyjnym portrecie Teda. Wkrótce Kloepfer odwołała swoje zeznania. W styczniu 1975 r. Ted Bundy otrzymał dyplom z prawa i wrócił do Seattle. Tam spotkał się z Kloepfer, która wyznała mu, że doniosła na niego policji. Wyraziła jednocześnie chęć odwiedzenia go w Salt Lake City. Ten rok minął Tedowi na morderstwach w stanie Colorado. Zabijał kolejne dziewczyny, co nie przeszkadzało mu snuć planów małżeńskich z Elisabeth Kloepfer, którą w czerwcu ponownie odwiedził w Seattle. Prowadzący sprawę śledczy wprowadzili nowatorski, jak na tamte czasy, sposób analizowania danych, używając do tego celu komputera, do którego wprowadzali wszystkie posiadane informacje. Nazwisko Teda wyświetlało się na pierwszym miejscu listy podejrzanych. Ted wpada w ręce policji Ted Bundy wpadł w ręce policji przez przypadek, kiedy usiłował uciec przed rutynową kontrolą drogową. W jego samochodzie znaleziono przedmioty i mapy wskazujące na związek z ofiarami. Przeszukanie mieszkania dostarczyło dodatkowych dowodów. Nie było to jednak nic, co można by uznać za niezbite dowody. Został zwolniony i poddany obserwacji. We wrześniu sprzedał samochód, który przejęła policja. Skrupulatne badanie pojazdu wykazało obecność włosów należących do dwóch ofiar. Został oskarżony o porwanie i napad, ale wyszedł z aresztu po wpłaceniu przez jego rodziców kaucji w wysokości 15 tysięcy dolarów. Dalsze jego losy to materiał na film sensacyjny. W lutym 1977 r. został oskarżony o porwanie Carol Daronch (tej, która zdołała uciec z jego samochodu) i skazany na 15 lat więzienia w stanie Utah. Próbował z niego uciec, za co odsiedział kilka tygodni w karcerze. Stan Colorado oskarżył Teda o kolejne porwanie, a on został przeniesiony do więzienia w Aspen. Ucieczka z więzienia Ten Bundy postanowił być własnym obrońcą i uzyskał prawo dostępu do więziennej biblioteki. Wtedy też wyskoczył przez okno z drugiego piętra więzienia i ominął wszystkie utworzone przez policję blokady. Uciekł w góry, gdzie w opuszczonej chacie myśliwskiej znalazł odzież, żywność i strzelbę myśliwską. Jego ucieczka trwała sześć dni, po tym czasie w końcu wpadł w ręce policji. Miasto Aspen i Góry Aspen, w których ukrywał się przez sześć dób Ted Bundy - Kristi Blokhin/Shutterstock Tym razem trafił do więzienia w Glenwood Springs. Zamiast myśleć o linii obrony, obmyślał plan kolejnej ucieczki, który udało mu się zrealizować pod koniec 1977 r. Dzięki zgromadzonej gotówce autobusem dotarł do Denver, a stamtąd samolotem do Chicago. Z Chicago z kolei poleciał do Atlanty, a z niej do Tallahassee na Florydzie, gdzie wynajął pokój pod fałszywym nazwiskiem Chris Hagen. Ted nie pozostał zbyt długo bezczynny. Kilka dni później zamordował w kampusie studenckim 21-letnią Margaret Bowman i ranił jej trzy koleżanki. Wszystko w ciągu 15 minut i pomimo obecności trzydziestu osób w innych pokojach. Nikt nic nie słyszał ani nie widział. Tej samej nocy Ted włamał się również do mieszkania Cheryl Thomas, którą dotkliwie pobił. W lutym skradzioną furgonetką udał się do Lake City, gdzie zamordował kolejną nastolatkę, a wkrótce potem został zatrzymany przez policję podczas próby kradzieży kolejnego samochodu. Śmierć Teda Proces Teda Bundy'ego odbył się w Miami w 1979 r. i był to pierwszy proces transmitowany w telewizji w Stanach Zjednoczonych. Sądzony był za zbrodnie na terenie Florydy. Bundy bronił się sam i wynegocjował w ramach umowy 75 lat więzienia zamiast kary śmierci, jednak tuż przed jej zawarciem wycofał się z niej. Sześć miesięcy później w Orlando odbył się drugi proces Teda - tym razem za morderstwo Kimberly Leach. Przysięgli skazali go na karę śmierci. Trzeci i ostatni proces dotyczący kolejnych morderstw miał miejsce w lutym 1980 r. Po raz kolejny Ted usłyszał wyrok skazujący go na śmierć na krześle elektrycznym. W więzieniu przeżywał okres ogromnej popularności. Codziennie otrzymywał dziesiątki listów od wielbicielek, w tym od Carol Ann Boone, której oświadczył się przed kamerami podczas transmitowanego przez telewizję procesu i z którą wziął ślub. W październiku 1982 r. Boone urodziła ich córkę, a po jakimś czasie jej fascynacja mordercą ucichła, a ona sama powróciła do swojego nazwiska. Po wyczerpaniu wszystkich możliwych prawnych środków Ted Bundy został stracony na krześle elektrycznym w więzieniu Raiford 24 stycznia 1989 r. Zgodnie z jego życzeniem jego prochy zostały rozsypane w nieznanym miejscu w górach Kaskadowych w stanie Waszyngton. *** W oczach tych, którzy znali Teda, był zawsze szczery, inteligentny i uprzejmy wobec kobiet. Był przystojny i uwodzicielski, wzbudzając zainteresowanie płci pięknej. Ceniono jego trzeźwość umysłu i pewność siebie. Schematyczność zachowań Teda Bundy'ego spowodowała, że policja po raz pierwszy w historii zaczęła używać pojęcia "seryjny morderca". Wobec wszystkich swoich ofiar działał bardzo podobnie. Wybierał i zbliżał się do swoich ofiar w miejscach publicznych. Ofiary niczego nie podejrzewały i ufały Tedowi, bo zwykle udawał osobę z unieruchomioną kończyną lub potrzebującą pomocy, a czasem podawał się za przedstawiciela władzy np. policjanta. Analizy wykazały również, że Ted wybierał na swoje ofiary kobiety podobne do swojej pierwszej miłości - Stephanie. Zajmujący się sprawą Teda psychiatrzy zdiagnozowali u niego zaburzenia afektywne dwubiegunowe i depresję. On sam przyznał: "Nie czuje się w żaden sposób winny. Szkoda mi tych, którzy czują się winni. Jestem bezlitosnym draniem". Źródło: